Po wyłączeniu azocicy z nadmiernego rozpadu białka ustrojowego i z utraty chloru zwiększona ilość azotu niebiałkowego w krwi przemawia za upośledzeniem sprawności wydzielniczej nerek. Ilość azotu niebiałkowego w krwi może wprawdzie być nawet prawidłowa, pomimo niewydolności nerek, zwłaszcza we wczesnych jej okresach. Tkanki zawierają już w stanach prawidłowych więcej azotu niebiałkowego niż krew. W razie zatrzymywania azotu w ustroju wychwytują jego nadmiar przede wszystkim tkanki (historetentio), tak iż jego ilość w krwi wzrasta dopiero po ich nasyceniu. Zanim to nastąpi, ulega bardzo często zakłóceniu wzajemny stosunek ilościowy składników azotu niebiałkowego we krwi. …read more

Oceniając poziom indoksylu i kwasu moczowego w krwi, trzeba zawsze uwzględniać możliwość jego wzrostu niezależnie od stanu nerek, tak jak już to omówiłem co do azotu niebiałkowego i mocznika. I tak zwiększenie ilości kwasu moczowego w krwi (hyperuricaemia) spostrzega się w białaczce, skazie dnawej, w przypadkach nowotworów złośliwych, w ostrym włóknikowym zapaleniu płuc w okresie rozejścia się tej sprawy. Zgodnie z nowoczesnym mianownictwem, miana indoksyl używam do oznaczania tego składnika, dla którego utarła się niesłuszna nazwa indykan. Wspólną cechą indykanu moczu (też krwi) i indykanu roślin jest to, że one przez hydrolizę i utlenianie dają barwnik indygo. Poza tym żadnej innej analogii między tymi składnikami nie ma. …read more

Prócz zatrzymania azotu wskutek choroby nerek (azotaemiae retentione) może azocicę wywołać także: l) nadmierny rozpad białka ustrojowego (azoiaemia productiva) oraz 2) utrata chloru w ustroju (azotaemia hypochloraemica). W tej postaci azocicy chodzi o obniżenie ilości chloru, nie zaś chlorków, chlorek sodu bowiem znajduje się w cieczach tkankowych prawie całkowicie w postaci wolnych jonów chloru i sodu, których wahania w chorobach nerek nie zawsze są jednokierunkowe. O zachowaniu się chloru w ustroju sądzimy na podstawie ilości jego w krwi, przy czym przez miano niedobór chloru (chloropenia) rozumie się taki stan, który cechuje się zmniejszeniem ilości chloru w krwi całkowitej, w osoczu i krwinkach. Wszystkie postaci azocicy mogą przebiegać z takimi samymi objawami klinicznymi, nasuwając na myśl mocznicę prawdziwą (bóle głowy, nudności, wymioty i inne). Azocicę, pochodzącą ze wzmożonego rozkładu białka ustrojowego, stwierdza się w chorobach zakaźnych, w zatruciach, w charłactwie, białaczce, ciężkich chorobach wątroby, w padaczce i w innych ciężkich chorobach. …read more

Próba Rehberga jest próbą, która pozwala określić osobno zdolność przesączania w kłębkach i wsysania zwrotnego w cewkach moczowych. Próba opiera się na tym, że kreatyninę wydalają wyłącznie kłębki nerkowe oraz że w cewkach nie wsysa się ona wcale. Wykonanie : Badany oddaje mocz z rana na czczo (w razie potrzeba przez cewnik), po czym spożywa śniadanie zawierające 300 ml płynu i 3,0-5,0 kreatyniny rozpuszczonej w 200 ml dodatkowego płynu i zbiera mocz przez pewien ściśle określony czas, np. 50-60-70 mi- nut; po tym czasie badany ponownie oddaje mocz. W połowie doświadczalnego okresu pobiera się krew z żyły. …read more